Krótka historia nowenny pompejańskiej

W 1884 r. we Włoszech, cierpiąca na uciążliwą i nieuleczalną chorobę Fortunatina Agrelli, gorliwie modliła się o zdrowie. Któregoś dnia, cierpiąc i modląc się, ujrzała Maryję, która zachęciła ją do odmówienia trzech błagalnych nowenn, a po uzdrowieniu – trzech kolejnych nowenn dziękczynnych. Każda z tych sześciu dziewięciodniowych modlitw opierała się wyłącznie na 15 tajemnicach różańca.We wskazanym przez Maryję dniu, dziewczynka rzeczywiście nagle i w cudowny sposób odzyskała zdrowie. Objawiając się po raz kolejny Fortunatinie, Maryja powiedziała:

„Ktokolwiek pragnie otrzymać łaski, niech odprawi na Moją cześć trzy nowenny, odmawiając piętnaście tajemnic różańca, a potem niech odmówi znowu trzy nowenny dziękczynne”.

O jakiej nowennie mówiła Maryja?

Otóż Bartolo Longo, czciciel Matki Bożej Pompejańskiej i założyciel jej sanktuarium, cierpiał na śmiertelną wtedy chorobę – dur brzuszny. Nie było nadziei… Napisał wtedy nowennę błagalną o uzyskanie łaski w szczególnej sprawie. Kiedy nagle i cudownie wyzdrowiał, napisał nowennę dziękczynną.

Nowenny to modlitwy na dziewięć kolejnych dni. Kiedy więc Maryja wskazuje, aby odmawiać trzy nowenny błagalne i dziękczynne, to – z prostego rachunku matematycznego – wynika, że modlimy się łącznie 54 dni w nowennie pompejańskiej.

Nowenna pompejańska – podarowana przez Maryję

Tak powstała nowenna pompejańska. Jest to wyjątkowa, uniwersalna modlitwa, która została podarowana przez Maryję wszystkim ludziom. Opiera się ona, jak widzimy, na samym tylko różańcu, na jego piętnastu tajemnicach, które kontemplujemy w pokorniej prośbie.

Nowenna pompejańską upowszechniła się na całym świecie właśnie za sprawą bł. Bartola Longo, jednej z najważniejszych postaci różańcowych w dziejach. Był założycielem sanktuarium pompejańskiego i wielu dzieł miłosierdzia dla dzieci więźniów i sierot, dla najuboższych. Był pierwszą osobą uzdrowioną przez nowennę pompejańską i zarazem pierwszym apostołem tej modlitwy!